De voorbije weken waren zeer eventvol en het is moeilijk kiezen wat ik als eerste zal vertellen. Misschien moet ik de komende dagen zoiets als themablogs maken, dan vermijd ik ten minste de 'lieve dagboek' stijl. Maar goed:
Stilaan begin ik mijn weg door het Ubahnlabyrint te kennen. En ik weet ook eindelijk waaraan de geur van de stations mij doet denken: de konijnenkoten van mijn bomma. Hoe dat komt weet ik nog niet, maar ik zal er zeker onderzoek naar doen.
De Universiteit zelf moet qua labyrinteigenschappen zeker niet voor de Ubahn onderdoen. In het hoofdgebouw zelf loop ik rond als een verdwaalde toerist en voel ik me terug zoals in mijn eerste bachelor: klein, onwetend, en met meewarig medelijden/amusement bekeken. Het helpt ook niet dat de Uni een half dorp in beslag neemt en dat je een bus nodig hebt om bijvoorbeeld van mijn lesgebouw naar het Erasmusburo te gaan. De lessen zelf zijn best interessant, hoewel ik nog altijd niet zeker weet welke ik nu precies wil volgen. Maar daarover later nog meer.
Gelukkig heb ik toch al een paar vriendjes gemaakt die zeer kundig zijn geworden in gidsen en uitleg geven, en helaas ook in het verbeteren van al mijn Duitse taalfouten. Het is natuurlijk moeilijk om mij niet te verbeteren wanneer ik zeg 'Dat België nog niet zo'n erg achterwerk is' wanneer ik eigenlijk bedoelde dat we toch niet zo veel achter zijn... hmm... this will haunt me...
Met andere woorden, het gaat me hier dus goed. Het enige schandalige is dat ik nog helemaal geen theater gezien heb sinds ik hier ben. Mijn nieuwe goede voornemen voor de komende week is dus programma's doorbladeren en tickets kopen. En natuurlijk ook mijn blog beter updaten.
Dus bij deze, op mijn plechtig communiezieltje, beloof ik deze week een paar tekstjes te posten, die verhelderend doch amusant zullen zijn.
Ik groet u,
Tschüß
